دیزاین اگر به‌درستی فهم نشود، می‌تواند باعث فراموشی کسب‌وکارها و برندها در ذهن مخاطبان‌شان شود. دیزاین قرار است زندگی ما را بهتر کند، نه اینکه دستاویزی باشد برای کارهایی که ما دوست داریم برچسب دیزاین را روی آن‌ها بچسبانیم. | دیزاین

برای اینکه زندگی را دیزاین کنیم و مانند دیزاینرها زندگی کنیم، لازم نیست کلاس برویم. نظریه‌ها تا یک جایی به درد ما می‌خورند. آموخته‌ها تا حدی می‌توانند ذهن ما را روشن کنند، اما برای دیدن نتیجه باید از پشت میز دیزاین

سرشت دیزاین به گونه‌ای است که ما را درگیر کنش‌ها، رفتارهای و مدل‌های ذهنی‌ای می‌کند که ربط مستقیمی با انسان بودن و نیازهای انسانی ما دارند. اگر دیزاین را باور کنیم و آن را در زندگی روزمرۀ خود پیاده کنیم، دیزاین

بدترین اتفاقی که می‌تواند بر سر پدیده‌ای بیفتد این است که از کارکرد اصلی خود جدا شده و به مقوله‌ای تزئینی و بی‌خاصیت بدل گردد. دم‌دستی‌ترین چیزی که الان به ذهنم می‌رسد، خنزر پنزرهای بوفه‌ها یا ویترین‌های خانه‌هاست. بشقاب و دیزاین

اصلاً من پیشنهاد می‌کنم دفتری بردارید، فولدری درست کنید، جعبه‌ای کنار بگذارید، انباری خانه‌تان را خالی کنید؛ برای پر کردن کشف‌ها و خرابکاری‌هایِ هم‌زمان‌تان. کشف کنید، افتضاح به بار بیاورید، اما از جستجو کردن دست برندارید. لابه‌لای همین پرسه‌زدن بین دیزاین

تا چه حد کارهایی که ما در طول زندگی خود انجام می‌دهیم، به انتخاب خودمان است؟ آیا ما صرفاً تحت‌تأثیر ساختارهای جامعه هستیم یا خودمان هم در تعیین سرنوشت‌مان دخیل هستیم؟ آیا به تعبیر «مارک گاردینر»، ما عروسک‌های فرهنگی‌ای هستیم دیزاین