زندگی من= دیزاین+کافه+موسیقی
دیزاین باعث شد من برای رشته‌ی دانشگاهی، معماری و طراحی شهری (Urban Design) را انتخاب کنم. کافه باعث شد من یک عالمه دوست خوب پیدا کنم و البته عاشق و دلباخته‌ی قهوه بشوم. موسیقی باعث شد من از ضرب گرفتن روی در و دیوار و میز و یخچال، برسم به ساز جذاب کاخن.
همیشه کاری برای انجام دادن هست
من هیچ وقت حوصله‌ام در زندگی سر نمی‌رود، چون همیشه کاری برای انجام دادن پیدا میکنم. از طراحی صدا برای اسکیپ روم (Escape Room) گرفته تا ساختن پادکست و نوشتن کتاب. به نظر من زندگی یعنی راضی نشدن به وضع موجود و مدام سؤال پرسیدن؛ سؤال‌هایی که مدت‌هاست ما را از پرسیدن آن‌ها دور کرده‌اند.
دغدغه‌ی اصلی من
و اما دغدغه‌ی اصلی من در زندگی دیزاین است. دیزاین یعنی برای یک مسئله، راه‌حل پیدا کردن و خلق چیزهای جدید. اینکه تخیل کنی و برای جواب‌های قدیمی، راه‌حل‌های جدید خلق کنی و چیزی جذاب‌تر از این برای من در دنیا وجود ندارد. تاکنون نیز به افراد و سازمان‌ها کمک کرده‌ام که بتوانند مسیر توسعه‌ی فردی یا کسب‌وکار خود را طراحی یا بازطراحی کنند و موانع موجود را برای پیشرفت و رشد از سر راه خود بردارند.
پروژه‌ی هوم‌ورک
در حال حاضر تمام تمرکز من بر روی پروژه‌ی هوم‌ورک است. پروژه‌ای که هدفش خلق فضایی خارج از فضاهای مرسوم و جاافتاده‌ی «خانه» و «کار» است؛ فضایی که افراد و سازمان‌ها می‌توانند برای متمایز شدن و ارزش‌آفرینی در آن زیست کنند و دستاوردهای ارزشمندتری داشته باشند.
از یک جایی به بعد نتوانستم ننویسم
من از روزی که با محمدرضا شعبانعلی و شاهین کلانتری آشنا شدم، نتوانستم نوشتن را کنار بگذارم. به نظرم ما در نوشتن، خودمان را پیدا می‌کنیم و می‌سازیم. اگر دوست داشتید، می‌توانید نگاهی به نوشته‌های من بیندازید و خوشحال می‌شوم نظرات شما را هم بشنوم و از شما یاد بگیرم. اگر هم سایت یا وبلاگی دارید، به من معرفی کنید تا با بقیه‌ی دوستانم به اشتراک بگذارم.
زندگی یعنی کمک به یکدیگر
باور دارم که هر چه بیشتر به یکدیگر کمک کنیم و در کنار هم باشیم، رضایت و شادی خودش را به ما نشان خواهد داد. امیدوارم که همه بتوانیم در کنار هم دنیا را به جای بهتری به زندگی تبدیل کنیم و فراموش نکنیم که ما با کمک کردن به یکدیگر پیشرفت می‌کنیم و نه مبارزه کردن و کنار زدن یکدیگر.
الله الله
سلام محمد جان
همیشه عاشق کپشن هات بودم و الان اینجا رو پیدا کردم، هنوز نمیدونم هرچند روز مینویسی یا چقدر نوشتی چون اولین جایی که چک کردم این بخش سایتت بود.
شاهین کلانتری و آقا معلم رو خیلی دنبال میکنم،مخصوصا آقا معلم رو. ازش چیزای زیادی یاد گرفتم.
امیدوارم نوشته های زیادی ازت بخونم و لذت ببرم.
سلام ماهد جان.
آقا خیلی ممنونم از این همه لطفی که به من داری.
راستش یکم تنبلی می‌کردم و اینجا خیلی نمی‌نوشتم، اما چند وقتیه تصمیم گرفتم که بیشتر روی سایتم وقت بذارم.
ماهد فکر میکنم اینجا نوشتن برام بیشتر یادگیری داره تا توی اینستاگرام نوشتن و امیدوارم که دوباره پشتم باد نخوره و ادامه بدم.
شاهین کلانتری و محمدرضا شعبانعلی که واقعاً فوق‌العاده هستن و من خیلی چیزا ازشون یاد گرفتم و می‌گیرم.
بسی لذت بردم از این زاویه نگاه
خیلی ممنونم از لطفت سارا جان.